Twee kinderen, een jongen en een meisje, kleuterleeftijd, gaan helemaal uit hun dak. Ze bewegen vrij op elke beat die ze horen. Ze dansen in een soort trance. Raar woord, trance. De muziek kan je ook categoriseren onder trance. Ik vind het prachtig hoe de kinderen vrij dansen en besluit mee te doen. Ik gooi alles los. Mijn armen in de lucht, ik maak rare halve huppel sprongetjes en gooi mijn haren in het rond. Ik dans* omdat de sfeer goed is, niemand die mij zegt dat ik moet dansen. Niemand die raar naar ons kijkt en zegt dat ik (of de kinderen) raar ben. Het publiek kijkt gefascineerd naar de geweldige projectie/vuurwerkshow.
Dansen tussen dure attracties
De show wordt opgevoerd temidden van een van de grootste entertainment paradijzen ter wereld: Disneyland Anaheim. Voor mijn kinderentertainment laat ik me namelijk graag inspireren door de grootste entertainment-bedrijven ter wereld. Ik kom net uit een attractie die onlangs is geopend. Die is gebouwd voor 2 miljard dollar en ik ben waarschijnlijk een van de eerste 1000 Nederlanders die de attractie ooit heeft gedaan. En toch vertel ik hier in Nederland vaker over de show die ik hierboven beschrijf dan over die nieuwe attractie.
Afleiden door gek doen
Dansen geeft namelijk energie. En lekker dansen zonder rekening te moeten houden met andere aanwezigen dat is een van de kernwaarden waar ik Blijwin op heb gebaseerd. Tijdens een kindershow doe ik altijd erg gek. Stemmetjes, Dansjes… het kan me niet gek genoeg zijn. Dat doe ik om de kinderen te laten lachen, omdat ik het leuk vind maar bovenal: om de aandacht af te leiden.
Mooie herinneringen
Doordat ik zo gek sta te dansen achter de draaitafel richten de kinderen zich vooral op mij. En daarmee geef ik alle kinderen een vrijbrief om zelf ook vrij te bewegen. En vrij dansen geeft mooie herinneringen. Mooiere herinneringen dan attracties van 2 miljard.
* Deze trip was ik alleen, hier is dus helaas geen beeldmateriaal van.
